Posted by Մովսես Մովսիսյան | Posted in Իմ ընթերցարանը | Posted on January 27, 2023
Ամառվա փուշը ձմեռվա նուշն է։
Այսօրվա գործը վաղվան չեն թողնի։
Եփած հավի ծիծաղը կգա։
Մի խելքը լավ է,երկուսն ավելի լավ։
Ձեռքը ձեռք է լվանում, երկու ձեռքը՝ ութ դեմք է լվանում։
Դուզ խոսողի գլուխը ծակ է։
Դու քեզ մի գովիր, թող ուրիշը գովի։
Թան ել չէ, փրթած մածուն։
Լավություն արա, գցիր ջուրը։
Կարմիր կովը կաշին չի փոխի։
Կարկուտը ծեծած տեղնե ծեծում։
ծուռ նստենք շիտակ խոսենք։
Աղվեսի վկան իր պոչ նե։
Անտեր ոչխար գայլը կտանի։
Ածան հավը կչկչան կլինի։
Անպոչ գդալի պես մեջը ընկնել։
Ամեն բանի վերջ նե գովելի։
Գետն ընկնողը անձրևից չի վախենում։
Ծոցում օձ տաքացնել։
Ճտերն աշնանն են հաշվում։
Քաղցր լեզուն օձը բնից կհանի։
Պարտքը կրակե շապիկ է։
Դանակը ոսկորին է հասել։
Արեստավորը անոթի կմնա մինչև կեսօր։
Աշխարհի շինողն ու քանդողը լեզուն է։
Ամեն անգամ գետը գերան չի բերի։
Երես տվեցին, աստառը ուզեց։
Դառը դատել, դատարկ նստել։
Անբանի համար ամենոր տոն է։
Ջուրը փոքրին խոսքը մեծին։
Հագուստի նոր նելավ ընկերոչ հիը։
Ձուկը գլխից է հոտում։
Արգելված պտուղը ցաղցր է։